به اندازه‌ی بود باید نمود
دوست دارم برای نوشته‌هایی که در مورد مشکلات رفتاری می‌نویسم کاراکتر درست کنم. اولین نوشته‌ام در این دسته «وایسا، بذار
بیشتر بخوانید
ملک‌وملت
سرمایهی بزرگ و اتفاق مبارکی بهنام ام-بی-اِی شریف
سال‌ها به‌علت توسعه‌نیافتگی علوم انسانی در ایران به‌ویژه در حوزه‌ی اقتصاد و مدیریت، خانواده‌ها فرزندان خودشون رو به تحصیل در
بیشتر بخوانید
جای شکرش باقیه که فرودگاه تبریز مجهز به دکتر داروشناس شده
یکی از چیزهایی که در بدو ورود به ایران من رو به‌شدت آزار می‌ده، اینه که باید صف وایستی تا
بیشتر بخوانید
سیاحتنامهی آمریکا، بخش دوم: عجب ناامن بلدی است این بلد ویلادلویا…
محضر عزیزی که این مصحف را قرائت می‌کند عارضم که ما در معیّت اهل‌بیت سفری آغاز نمودیم به ایالات متحده
بیشتر بخوانید
سفرنامه‌ای که نوشته‌نشد (جماعت بلبشو، اجتماع هرکی‌هرکی، جامعه‌ی بی‌قانون…)
پارسال عید رفته‌بودیم ایران. یعنی چهارشنبه‌سوری رسیدیم و دو روز بعد از سیزده‌بدر برگشتیم. یه کار اداری داشتیم که اون
بیشتر بخوانید
سفرنامه‌ای که نوشته‌نشد (هردنبیرمنش در ادارهی گذرنامه…)
به برکت دول فخیمه‌ی کانادا و ایران – زمان الف‌نون (ل) – سفارت‌خانه‌های دو کشور در دوکشور پلمپ و اتباع
بیشتر بخوانید
سفرنامه‌ای که نوشته‌نشد (مفهوم مجهولی بهنام حق تقدم…)
توی فرودگاه استانبول برای اینکه زودتر سوار شیم و چمدون دستی‌هامون رو جابدیم، زودتر توی صف گیت وایسادیم: نفر اول.
بیشتر بخوانید
اجازهی زندگی
وقتی مهمونی، برای هرکاری اجازه باید بگیری، اجازه هست من برم دستشویی، اجازه هست من یه دوش بگیرم، اجازه هست
بیشتر بخوانید